Ούτε ο έρωτας δεν έχει ξετρελάνει τόσους ανθρώπους, όσους έχει ξετρελάνει το φορολογικό.Το έχω γράψει εδώ και κάτι χρόνια. "Όσο απομακρυνόμαστε από τον τόπο και τον χρόνο της, κάθε φορά, παραγόμενης υπεραξίας, τόσο πιο εξωφρενικές οικονομικές θεωρίες ανακαλύπτουμε, τόσο πιο εξωφρενικά Φορολογικά".
Στο ζήτημα του φορολογικού συστήματος, οι οικονομικές επιστήμες μέχρι σήμερα, δεν έχουν δώσει καμία επιστημονική-μαθηματική εξήγηση! Αυτά τα ποσοστά επί τοις % του εισοδήματος, των καθαρών κερδών και τα τοιαύτα μόνο επιστημονική ερμηνεία δεν είναι. Όταν σε όλη την υδρόγειο υπολογίζεται ότι υπάρχουν 4 δισεκατομμύρια φοροφυγάδες τότε κάτι άλλο φταίει και όχι τα 4 δισεκατομμύρια των συνανθρώπων μας. Φταίει το φορολογικό σύστημα. Επιτρέψτε μου να το ξαναπώ! Προϋπόθεση οποιασδήποτε άλλης κριτικής κατά του συστήματος, είναι το φορολογικό! Δεν θα επαναλάβω εδώ τον μαθηματικό τύπο βάσει του οποίου μπορούμε να προσεγγίσουμε την ιδανική φορολογία! Ένα θα πω μόνο. Δεν θα πάθει τίποτα το σύστημα, δε θα καταρρεύσει το συμπάν, δε θα γίνει κατακλυσμός, σεισμός και καταποντισμός εάν, λέω εάν, αύριο το πρωί το κράτος πει, προτείνει, σε έναν αυτοαπασχολούμενο (π.χ. συνεργείο, καφενείο), που βρίσκεται π.χ στη Ν.Βύσσα του νομού Έβρου (εκεί υπηρέτησα φαντάρος!) και που σε 2 χρόνια βγαίνει στην σύνταξη, ότι για αυτά τα επόμενα δυο και τελευταία του χρόνια θα πληρώσει "Χάσει-Κερδίσει", επαναλαμβάνω "Χάσει-Κερδίσει", ένα φορολογικό εφ' άπαξ, ίσο με χ, ψ ποσό, αλλά από εκεί και πέρα όσα βγάλει θα είναι δικά του, δεν θα έχει δικαίωμα κανένα κράτος κανένας Θεός να του τα πειράξει. Το προτείνει σε εθελοντική πάντοτε βάση. Αν το δεχτεί ο αυτοαπασχολούμενος έχει καλώς, αν όχι συνεχίζει με το παλιό φορολογικό. Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Θα ρωτήσει κάποιος πόσο θα είναι αυτό το χ, ψ; Απάντηση: Ο μέσος όρος των φόρων που πλήρωνε τα προηγούμενα 5-10 χρόνια. (λέω ένα νούμερο). Είμαι σίγουρος ότι ο αυτοαπασχολούμενος θα απαντήσει στο κράτος, "Πάρτα ρε κερατά και άσε με να δουλέψω όσες ώρες θέλω εγώ, μαζί με την οικογένειά μου, μέρα νύχτα. Να τα βάλω στην άκρη να τα έχω στα γεράματά μου, μια και η σύνταξη μου δε φτάνει ουτε για τσιγάρα. Πάρτα ρε κερατά και ξεκόλα από πάνω μου, δε μπορεί να είσαι συνέταιρος στο μαγαζί μου και μάλιστα μόνο στα κέρδη και στην χασούρα όχι. Από εδώ ρε κερατά ξεκινά η ανηθικότητα όλης της κοινωνίας.
Υ.Γ. Με την παραπάνω φορολογική πρόταση, με κεντρικό σχεδιασμό, σταδιακά και σε εθελοντική βάση πάντοτε, κάλλιστα θα μπορούμε να περάσουμε σε ένα νέο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό μοντέλο. Αυτό είναι και το μεγάλο ζητούμενο της εποχής μας.
Τσουνης Παναγιώτης (Βοστινιώτης)
Οικονομολόγος
21 Ιούνη 2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου