Δεν ήταν οι Έλληνες τα πρώτα πειραματόζωα του Σόιμπλε. Ο Σόιμπλε μίσησε αφάνταστα πρώτα τους ομοεθνείς του, τους Ανατολικογερμανούς. Όχι βέβαια τους ανθρώπους της Νομενκλατούρας της Ανατολικής Γερμανίας! Με αυτούς τα βρήκε αμέσως μετά την πτώση του τοίχους (10 Νοεμβρίου 1989).
Μια μικρή... παρένθεση: [Και αυτό το σύστημα γέννησε τους δικούς του νεκροθάφτες (ίσως και τους δικούς του κανίβαλους). Η φυσική (μετ)εξέλιξη των διευθυντών όλων των κρατικών εργοστασίων, ήταν να γίνουν ιδιοκτήτες των ίδιων των εργοστασίων. Αυτοί οι διευθυντές είχαν γράψει με μεγάλα γράμματα στην κόκκινη σημαία που κυμάτιζε μπροστά από τα εργοστάσια: ΔΙΚΗ ΣΑΣ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ. Και αυτό έγινε με τη γενική ανοχή των εργατών, αυτών των εργατών που έχτισαν αυτό το εργοστάσιο από τα ερείπια, με ελάχιστο μισθό, με υπερωρίες, με εθελοντική και μη εργασία, και που τώρα βλέπουν πως θησαυρίζει ο πρώην διευθυντής του κρατικού εργοστάσιου. Αμύθητος πλούτος, πλούτος που δημιουργήθηκε ακριβώς από τον ελάχιστο μισθό, από τις υπερωρίες, από την εθελοντική και μη εργασία εκατομμυρίων ανθρώπων. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο άλλαξε ιδιοκτησία, πέρασε στα χέρια μιας κάστας ανθρώπων, που πριν από λίγο καιρό ήταν υπουργοί, ανώτατα στελέχη του κόμματος και της νεολαίας, που είχαν στείλει εξορία απλούς ανθρώπους για μικροαστική νοοτροπία. Τεράστιος πλούτος άλλαξε ιδιοκτησία, πέρασε στα χέρια αυτών των ανθρώπων, χωρίς να πέσει ούτε μια... τουφεκιά].
Αλλά ας επιστρέψουμε στον Σόιμπλε και τους ομοεθνείς του, στα εκατομμύρια των απλών Ανατολικογερμανών. Στις πυρετώδεις εκείνες διαπραγματεύσεις για την επανένωση των δύο Γερμανιών, ο Σόιμπλε ήταν ο άνθρωπος κλειδί. Ήταν αυτός που επέβαλε την πιο γρήγορη, την πιο αδιαφανή και την πιο σκανδαλώδη ιδιωτικοποίηση που είχε γίνει ποτέ σε μια χώρα, σε ένα ολόκληρο κράτος, στο κράτος της Α.Γερμανίας. Χιλιάδες εργοστάσια κλείσανε, εκατομμύρια εργάτες από την μια στιγμή στην άλλη χάσανε την δουλειά τους. Ένας από τους βασικούς υπεύθυνους ήταν ο Σόιμπλε.
Το "Σοκ και Δέος" (βλέπε και Naomi Klein), εφαρμόστηκε εδώ κατά γράμμα. Συνέβη ακριβώς αυτό (παραφράζω ολίγον): "Κάθετί το κλειστό και στάσιμο, εξατμίστηκε. Κάθετί το ιερό βεβηλώθηκε. Και στο τέλος οι άνθρωποι αναγκάστηκαν ν΄αντικρύσουν με νηφάλιο μάτι τη θέση τους στη ζωή και τις αμοιβαίες σχέσεις τους". Δε συνέβη βέβαια με όλους το ίδιο. Υπήρχαν άνθρωποι που από θυμό και αγανάκτηση τους "γύρισε το μάτι". Ένας από αυτούς ήταν ένας Ανατολικογερμανός (?) ονόματι Ντίτερ Κάουφμαν, που στις 12 Οκτωβρίου 1990, σε μια μπυραρία, με ένα 38άρι περίστροφο, άδειασε στον Σόιμπλε τρεις σφαίρες. Φτηνά τη γλύτωσε. Μόνο που μια σφαίρα καρφώθηκε στην σπονδυλική του στήλη και τον άφησε καθηλωμένο στο καροτσάκι για το υπόλοιπο της ζωής του (μέχρι χθες). Το σύστημα ποτέ δεν απέδωσε στον δράστη τα πραγματικά κίνητρα αυτής της πράξης. Απλώς τον χαρακτήρισε παρανοϊκό. Χιλιάδες όμως ανατολικογερμανοί πολίτες που γνώριζαν την αλήθεια, λίγο χαμηλόφωνα βέβαια, είπανε τότε το κλασικό "Γειά στα χέρια του". Λέγεται ότι τότε, ο Σόιμπλε μετά αυτήν την απόπειρα άλλαξε τακτική και στρατηγική στο ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά μόνο στην ενωμένη πλέον Γερμανία. Λίγο αργότερα μετέφερε την εμπειρία του αυτή, την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, και στην Ελλάδα, έτσι που ο ιδιώτης εδώ ήταν το γερμανικό κράτος! Στην Ανατολική Γερμανία πασάρανε τις κρατικές επιχειρήσεις στους ιδιώτες, ακόμη και στο χιλιοστό της αξίας τους. Στην Ελλάδα όμως πασάρανε τις κρατικές επιχειρήσεις όχι στους Γερμανούς ιδιώτες, αλλά στο Γερμανικό Κράτος. Μιλάμε για μαζική παραγωγή παρανοϊκών ανθρώπων. Τελικά το Σοκ και Δέος εφαρμόστηκε αμείλικτα στην Ελλάδα, χωρίς να πέσει ούτε μια ντουφεκιά.
Οι Έλληνες, έλεγε ο Σόιμπλε, είναι οι πιο φιλήσυχοι πολίτες της Ευρώπης.
Y.Γ. Είμαι περίεργος να δω, ποιοί Έλληνες πολιτικοί θα καταθέσουν στεφάνι στην κηδεία του.
Τσούνης Παναγιώτης
(Βοστινιώτης)
Οικονομολόγος
29 Δεκέμβρη 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου