Πολύ μίσος! Αυτή τη φορά, μόλις χθες, ο Μινώταυρος χτύπησε και τον Υδροχόο. Χτύπησε τις Εταιρίες Ύδρευσης. Δεν νομίζω ότι οι λόγοι είναι καθαρά οικονομικοί, να εκμεταλλευτεί δηλαδή, καθ' ότι μονοπώλιο πλέον, να αποκομίσει κέρδη, από τη σίγουρη αύξηση της τιμής του νερού. Αυτό κατά τη γνώμη μου, είναι δευτερεύον. Το πρωτεύον είναι η ταπείνωση ενός ολόκληρου λαού. Ούτε νερό να μην έχουν να πιούν, χωρίς την άδειά του.
Οι κατακτητές πάντα ζητούσαν, γη και ύδωρ. Χθες, σχεδόν χωρίς καμία αντίσταση ο Μινώταυρος πήρε και το ύδωρ. Προκύπτει ζήτημα ιδιοκτησίας; Ναι, προκύπτει ζήτημα ιδιοκτησίας. Το νερό, όπως και η Γη, ανήκει νομοτελειακά, είναι πανάρχαιος νόμος, το νερό ανήκει σ' αυτούς που το έχουν ανάγκη. Δε νομίζω ο Μινώταυρος να το έχει περισσότερο ανάγκη από ότι το έχουν τα εκατομμύρια των Ελλήνων, και οι Έλληνες από σήμερα, κάθε φορά που θα πίνουν, έστω και ένα ποτήρι νερό, θα πρέπει να θυμούνται αυτό τον άγραφο νόμο. Αε ανύποπτο χρόνο, πριν κάτι χρόνια είχα γράψει: "Οι οάσεις που βρίσκονται στην έρημο της Σαχάρας, από αρχαιότατους χρόνους απαγορεύονταν αυστηρά, απαγορεύονταν να είναι οι οάσεις ή τα πηγάδια, ατομική ιδιοκτησία κάποιου φύλαρχου-αφέντη". Τον αυστηρό αυτόν άγραφο νόμο τον διατήρησαν όλοι οι κατοπινοί πολιτισμοί και κατοπινές θρησκείες. Η ατομική ιδιοκτησία μιας όασης αλλά και ενός απλού πηγαδιού στην έρημο, θεωρούνταν ανίερη (ιδιοκτησία). Αν συμβολίσουμε την έννοια της ιδιοκτησίας, με ένα ευθύγραμμο τμήμα που έχει δυο άκρα τότε, στο ένα άκρο βρίσκεται η κοινωνική και στο άλλο η ατομική ιδιοκτησία. Ανάμεσα στα δυο αυτά άκρα υπάρχουν άπειρες αποχρώσεις. Όσο και να ψάξουμε δε θα βρούμε άλλο πιο χαρακτηριστικό δείγμα κοινωνικής ιδιοκτησίας, πιο ανθρώπινο, πιο συγκινητικό από την όαση της Σαχάρας. Είναι το ένα άκρο που λέγαμε παραπάνω. Στο άλλο άκρο βρίσκεται, η ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής που τη βλέπουμε «βουτηγμένη από την κορυφή ως τα νύχια στη βρωμιά, να στάζει αίμα και πύον από όλους τους πόρους της» Μαρξ, Κεφάαλαιο, 1ος τόμος, σελ 785.
Ε, λοιπόν χτες, η ιδιοκτησία, η κοινωνική ιδιοκτησία, που βρισκόταν στο ένα άκρο του ευθυγράμμου αυτού τμήματος, ας πούμε αριστερά, άλλαξε μορφή και μετατοπίστηκε προς τα δεξιά, πολύ προς τα δεξιά, εκεί που βρίσκεται η ατομική ιδιοκτησία, προς την πλευρά που στάζει αίμα και πύων από όλους τους πόρους.
Βοστινιώτης (Τσούνης) Παναγιώτης
οικονομολόγος
28-9-2016
Οι κατακτητές πάντα ζητούσαν, γη και ύδωρ. Χθες, σχεδόν χωρίς καμία αντίσταση ο Μινώταυρος πήρε και το ύδωρ. Προκύπτει ζήτημα ιδιοκτησίας; Ναι, προκύπτει ζήτημα ιδιοκτησίας. Το νερό, όπως και η Γη, ανήκει νομοτελειακά, είναι πανάρχαιος νόμος, το νερό ανήκει σ' αυτούς που το έχουν ανάγκη. Δε νομίζω ο Μινώταυρος να το έχει περισσότερο ανάγκη από ότι το έχουν τα εκατομμύρια των Ελλήνων, και οι Έλληνες από σήμερα, κάθε φορά που θα πίνουν, έστω και ένα ποτήρι νερό, θα πρέπει να θυμούνται αυτό τον άγραφο νόμο. Αε ανύποπτο χρόνο, πριν κάτι χρόνια είχα γράψει: "Οι οάσεις που βρίσκονται στην έρημο της Σαχάρας, από αρχαιότατους χρόνους απαγορεύονταν αυστηρά, απαγορεύονταν να είναι οι οάσεις ή τα πηγάδια, ατομική ιδιοκτησία κάποιου φύλαρχου-αφέντη". Τον αυστηρό αυτόν άγραφο νόμο τον διατήρησαν όλοι οι κατοπινοί πολιτισμοί και κατοπινές θρησκείες. Η ατομική ιδιοκτησία μιας όασης αλλά και ενός απλού πηγαδιού στην έρημο, θεωρούνταν ανίερη (ιδιοκτησία). Αν συμβολίσουμε την έννοια της ιδιοκτησίας, με ένα ευθύγραμμο τμήμα που έχει δυο άκρα τότε, στο ένα άκρο βρίσκεται η κοινωνική και στο άλλο η ατομική ιδιοκτησία. Ανάμεσα στα δυο αυτά άκρα υπάρχουν άπειρες αποχρώσεις. Όσο και να ψάξουμε δε θα βρούμε άλλο πιο χαρακτηριστικό δείγμα κοινωνικής ιδιοκτησίας, πιο ανθρώπινο, πιο συγκινητικό από την όαση της Σαχάρας. Είναι το ένα άκρο που λέγαμε παραπάνω. Στο άλλο άκρο βρίσκεται, η ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής που τη βλέπουμε «βουτηγμένη από την κορυφή ως τα νύχια στη βρωμιά, να στάζει αίμα και πύον από όλους τους πόρους της» Μαρξ, Κεφάαλαιο, 1ος τόμος, σελ 785.
Ε, λοιπόν χτες, η ιδιοκτησία, η κοινωνική ιδιοκτησία, που βρισκόταν στο ένα άκρο του ευθυγράμμου αυτού τμήματος, ας πούμε αριστερά, άλλαξε μορφή και μετατοπίστηκε προς τα δεξιά, πολύ προς τα δεξιά, εκεί που βρίσκεται η ατομική ιδιοκτησία, προς την πλευρά που στάζει αίμα και πύων από όλους τους πόρους.
Βοστινιώτης (Τσούνης) Παναγιώτης
οικονομολόγος
28-9-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου