Πόσο δίκιο είχε ο Πρωταγόρας όταν έλεγε ότι «Πάντων χρημάτων μέτρον έστω άνθρωπος…» φαίνεται από ένα απλό παράδειγμα των λαϊκών αγορών. Ο μανάβης της λαϊκής πχ σε νορμάλ συνθήκες ας πούμε ότι πουλάει την ημέρα 100 κιλά πατάτες με ένα ευρώ το κιλό και βγάζει 50 ευρώ μεροκάματο. Αν η ζωή ακριβύνει και ο κόσμος δεν αγοράζει 100 κιλά πατάτες αλλά 80 , ο άνθρωπος μας δεν μπορεί να μειώσει το μεροκάματο του, θέλει να βγάλει πάλι τα 50 ευρώ, γι αυτό ανεβάζει την τιμή της πατάτας. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης δεν ισχύει παντοτε. Αυτο όμως που ισχύει πάντοτε είναι «ο κοινωνικά αναγκαίος χρόνος για την παραγωγή άρα και την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης» κλπ,κλπ. Αλλά ας γυρίσουμε στο θέμα μας.
